Hormony tarczycy są niezbędne w ciąży dla prawidłowego rozwoju dziecka. Ich niedobór może prowadzić do słabszego rozwoju mózgu i obniżenia zdolności intelektualnych w życiu dorosłym. Obecnie na szczęście rzadko spotyka się ciężkie upośledzenie umysłowe dziecka wynikające z nieleczonej niedoczynności tarczycy u kobiety w ciąży.
W pierwszej połowie ciąży źródłem hormonów tarczycy dla dziecka jest organizm matki, co wynika z niedostatecznej produkcji hormonów przez rozwijającą się tarczycę dziecka. Niedobór hormonów tarczycy u matki może wystąpić przypadku ujawnienia się niedoczynności tarczycy w trakcie ciąży, niezwiększenia dawki hormonu stosowanej przed ciążą lub niezwiększenia podaży jodu w ciąży (będącego materiałem do produkcji hormonów tarczycy). Niekiedy obserwuje się niedoczynność tarczycy w ciąży u kobiety z uprzednio zdrową tarczycą i przy odpowiedniej podaży jodu, co prawdopodobnie związane jest ze szczególnie dużym zwiększeniem zapotrzebowania na hormony tarczycy w ciąży.
Niedoczynność tarczycy rozpoznaje się na podstawie podwyższonego stężenia TSH (hormonu przysadki wydzielanego w celu stymulacji tarczycy) i/lub obniżonych stężeń hormonów tarczycy fT3 i fT4. Wartości norm hormonalnych w ciąży ulegają zmianom w stosunku do ogólnych norm populacyjnych.